{ فَكَذَّبُوهُ } فى رسالته، او فى التّحذير والاغراء، او فى نزول العذاب { فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنبِهِمْ } دمّه طلاه، والبيت جصّصه، والسّفينة قيّرها، والارض سوّاها، وفلاناً عذّبه عذاباً تامّاً وشدخ رأسه وشجَّه وضربه، والقوم طحنهم فأهلكهم كدمدمهم ودمدم عليهم { فَسَوَّاهَا } اى سوّى الدمدمة عليهم وعمّهم بها، او سوّى ثمود فى الدّمدمة بان عمّهم بها، او بان سوّى بعضهم ببعضهم بان جعل كبيرهم على مقدار صغيرهم.
