شنيدم كه نابالغى روزه داشت بصد محنت آورد روزى بجاشت بكفتا بس آن روز سائق نبرد بزرك آمدش طاعت از طفل خرد بدر ديده بوسيد ومادر سرش فشاندند بادام وزر بر سرش جوبروى كذر كرد يك نيمه روز فتاداند رو آتش معده سوز بدل كفت اكر لقمه جندى خورم جه داند بدر عيب يا مادرم جوروى بسر در بدر بود وقوم نهان خورد وبيدا بسر برد صوم كه داند جودر بند حق نيستى اكر بى وضو در نماز ايستى بس اين بيرازان طفل نادان ترست كه از بهر مردم بطاعت درست كليد در دوز خست آن نماز كه درجشم مردم كزارى دراز اكر جز بحق ميرود جادمات در آتش نشانند سجاده ات | | |