همجو كنعان كآشنا ميكرد او كه نخواهم كشتئ نوح عدو هين بيا در كشتى بابا نشين تانكردى غرق طوفان اى مهين كفت نى من آشنا آموختم من بجز شمع تو شمع افروختم هيم مكن كين موج طوفان بلاست دست وباى آشنا امروز لاست باد قهرست وبلاى شمع كش جزكه شمع حق نمى بايد خمش كفت مى رفتم بران كوه بلند عاصمست آن مرا ازهر كزند هين مكن كه كوه كاهست اين زمان جز حبيب خويش راندهدامان كفت من كى بند تو بشنوده ام كه طمع كردى كه من زين دوده ام خوش نيامد كفت توهر كزمرا من برى ام ازتو درهر دوسرا اين دم سردتو در كوشم نرفت خاصه اكنون كه شدم دانا وزفت كفت باباجه زيان دارد اكر بشنوى يكبار توبند بدر همجنين مى كفت اوبند لطيف همجنان ميكفت او دفع عنيف تى بدر از نصح كنعان سير شد نى دمى دركوش ان ادبير شد اندرين كفتن بدند وموج تيز بر سر كنعان زد وشد ريزريز | | |